Η Ελλάδα και η Άννα Διαμαντοπούλου απέσπασαν την τρίτη θέση στην κατάταξη των υποψηφίων για την ηγεσία του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης.
Σε μια προσπάθεια να διευκολυνθεί η διαδικασία επιλογής του Γενικού Γραμματέα του Οργανισμού, η Ελλάδα απέσυρε χθες το βράδυ την υποψηφιότητά της.
Το αποτέλεσμα της κατάταξης αποδεικνύει ότι η Ελλάδα είναι μία χώρα ικανή να συνδιαμορφώσει τις εξελίξεις στο παγκόσμιο περιβάλλον, διασφαλίζοντας συμμαχίες και δημιουργώντας ευρεία συναίνεση.
Δεν είναι τυχαίο ότι, παρά τον έντονο ανταγωνισμό και τον μεγάλο αριθμό υποψηφίων (10), η ελληνική υποψηφιότητα κατάφερε να υπερκεράσει σημαντικές διεθνείς προσωπικότητες, συμπεριλαμβανομένου ενός εν ενεργεία Προέδρου Κράτους.
Μέσα από τη διαδικασία διεκδίκησης της ηγεσίας του ΟΟΣΑ, η Ελλάδα παρουσίασε ένα συνεκτικό και δομημένο σχέδιο για τα μεγάλα ζητήματα του 21ου αιώνα, καταδεικνύοντας ότι μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση ενός ανθεκτικού κόσμου, στη μετά την πανδημία εποχή.
Στον προσωπικό της λογαριασμό στο f/b η κυρία Διαμαντοπούλου εξηγεί:
«Αύριο θα γίνει η επίσημη ανακοίνωση των δύο τελευταίων δρομέων της διεθνούς κούρσας για τον ΟΟΣΑ – είναι οι υποψήφιοι της Αυστραλίας και της Σουηδιας. Νωρίτερα σήμερα, αποφάσισα να αποσύρω την υποψηφιότητά μου, προκειμένου να διευκολυνθεί η συναίνεση στη διαδικασία επιλογής του νέου ΓΓ.
Καταφέραμε να κατακτήσουμε την τρίτη θέση, έχοντας συμμετάσχει σε μια δύσκολη και συναρπαστική προεκλογική εκστρατεία σε παγκόσμιο επίπεδο.
Μπήκαμε στο γήπεδο της διεθνούς διπλωματίας, χωρις εμφανείς συμμάχους, πήραμε το χάλκινο μετάλλιο και ανοίξαμε πόρτες για το επόμενο χρυσό!
Η κίνηση του Πρωθυπουργού Kyriakos Mitsotakis, ήταν διπλωματικά ευφυής και, κυρίως γενναία, τόσο προς το εξωτερικό όσο προς στο εσωτερικό. Τον ευχαριστώ για την πρόταση και την υποστήριξή του, καθώς και τον σεβασμό στην διαφορετική πολιτική μου καταγωγή.
Προστέθηκε μια πλούσια εμπειρία, σε αυτήν που δημιουργήθηκε, στα βουνά της Κοζάνης, τις γειτονιές της Αθήνας, τις πόλεις της Ελλάδας, τις πρωτεύουσες της Ευρώπης – τώρα πια μέχρι την Κορέα και τη Χιλή. Μεγάλη διαδρομή, με νίκες και ήττες, λάθη και σωστά.
Σ’αυτή την πρόσφατη διεθνή μάχη, η αγωνία μου και ο αγώνας μου ήταν, πρώτα απ’ όλα, για την σημαία.
Γιατί ξέρουμε καλά, ότι όταν βγούμε εκεί έξω, ό,τι κι αν κάνουμε, εκπροσωπούμε πρωτίστως την πατρίδα μας, κρατάμε τη σημαία μας ψηλά.
Πρέπει να σπάζουμε στερεότυπα, να ενισχύουμε τα θετικά, να συμμετέχουμε ενεργά σε ένα ανταγωνιστικό μέλλον και όχι μόνο στο λαμπρό παρελθόν.
Αισθάνομαι περήφανη που καταφέραμε να φτάσουμε στην τρίτη θέση, προβάλλοντας με πάθος και τεκμηρίωση τη δική μας άποψη για το διεθνές σύστημα, τις προτάσεις μας για τη διεθνή συνεργασία στο θέμα των ανισοτήτων, της κλιματικής αλλαγής, του ψηφιακού μετασχηματισμού.
Ολόκληρο το πολιτικό σύστημα, χωρίς εξαιρέσεις, σεβάστηκε μια εθνική προσπάθεια, οι διπλωμάτες μας το πήραν προσωπικά, ο Ελληνισμός σε καθε γωνιά της γης σηκώθηκε στο πόδι, τα ΜΜΕ βοήθησαν με διεθνείς αναπαραγωγές, οι δικοί μου άνθρωποι έβαλαν πλάτη ξανά, και εσείς όλοι, εδώ, σ’ αυτό το σημείο συνάντησης, κάθε μέρα, σε κάθε βήμα, μου πιάνατε το χέρι και με γεμίζατε ευγνωμοσύνη και ευθύνη.
Σας ευχαριστώ που συμμετείχατε, που πιστέψατε. Αυτή η προσπάθεια είναι ομαδική – δούλεψαν πολλές και πολλοί, όλους αυτούς του μήνες.
Τις επόμενες μέρες, θα αναφερθώ στον καθένα προσωπικά. Έχω πια μάθει, όταν κάτι πάει στραβά, να κοιτώ που έφταιξα – όταν κάτι πάει καλά, να σφίγγω το χέρι της ομάδας.
Όλα, όμως, ξεκίνησαν αρχές Οκτωβρίου, με τον Costas Fragoyiannis και τον Georges Prevelakis, και ολοκληρώθηκαν χθες, αργά το βράδυ, στο zoom για τη δήλωση της απόσυρσης.
Τελείωσαν; Προφανώς και όχι! Άλλωστε, οι ωραίοι αγώνες, αφήνουν ωραίες φιλίες και ανοίγουν νέα κεφάλαια.»