Σε προμελετημένο σχέδιο απέδωσε ο δήμαρχος Αθηναίων, Γιώργος Καμίνης, τις καταστροφές που προκλήθηκαν τη Δευτέρα 17/7/2017 σε 67 καταστήματα της οδού Ερμού, από αγνώστους. «Και το 2010 τα έσπασαν στο Κολωνάκι. Με τον ίδιο τρόπο. Με το ίδιο προμελετημένο σχέδιο. Και το καλοκαίρι του 2011 επιτέθηκαν πάλι στην περιοχή του Κολωνακίου. Η συμμορία αυτών των ανθρώπων λειτουργεί ανενόχλητα» δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Καμίνης, μιλώντας στον ραδιοσταθμό «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ 90,1».
Ο δήμαρχος Αθηναίων υπογράμμισε, ότι η ανομία που επικρατεί στην Αθήνα είναι ανεπίτρεπτη για «ένα κράτος δικαίου και μία σύγχρονη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα» και πρέπει να εκλείψει.
Τις καταστροφές των δεκάδων καταστημάτων στην Ερμού στα χθεσινοβραδινά επεισόδια μετά την απόρριψη της αίτησης αποφυλάκισης της Ηριάννας , καταδίκασε και ο πρόεδρος της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας, Γιώργος Πατούλης. «Η Αθήνα δεν μπορεί να παραμείνει για πολύ ακόμη, ανοχύρωτη πόλη» τονίζει σε γραπτή δήλωσή του καταγγέλλοντας παράλληλα τους «εκπροσώπους του επίσημου κράτους» για «παθητική στάση απέναντι σε αυτούς που προξένησαν τις ζημιές».
H ανάληψη ευθύνης για τις καταστροφές στην οδό ερμού, όπως αναρτήθηκε στο athens.indymedia:
Υπήρξε προσέλευση τουλάχιστον 800 συντρόφων από το φάσμα του Α/Α κινήματος και της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς εντός μόλις 3 ωρών για στόμα με στόμα προπαγάνδιση της συγκέντρωσης.
Παράλληλα με την διαδρομή της πορείας προς το Σύνταγμα, υπήρξε η επιλογή από κομμάτια του κόσμου για παράλληλη επίθεση στα καταστήματα της Ερμού. Η επιλογή πλαισιώθηκε μαζικά, όχι μόνα στον αριθμό των ατόμων που συμμετείχαν στην δράση αυτη καθαυτή, όσο και στη ομοθυμία των συμμετεχόντων της πορείας οτι αυτές οι καταστροφές ήταν μια πράξη δικαιολογημένη και υπερασπίσιμη.
Δεν είναι δυσκολο να φανταστεί κανείς οτι τα μίντια θα βιαστούν να απονοηματοδοτησουν αυτές τις πράξεις σαν κινήσεις “τυφλές”, “ωμής βίας” και στην τελική χωρίς κάποια διαλεκτική με τον “τελικό σκοπό”, την απελευθέρωση δηλαδή την Ηριάννας και του Περικλη.
Τα μίντια, ιδιαίτερα μπροστά στο κοινωνικό ρεύμα που χτίζεται για την απελευθέρωση Η/Π, θα κουνήσουν ξανά το δάκτυλο και θα υποδείξουν τον “σωστό διαδηλωτή”, τον “σωστό κινηματία”. Αυτόν ο οποίος οφείλει να δεχτεί τις αποφασεις του δικαστηρίου με σύνεση, με ψυχραιμία. Αυτόν που μπορεί να βγάζει ψηφίσματα, να μαζεύει υπογραφές, αλλά μέχρι εκεί.
Οι καταστροφές στην Ερμού ήταν μια δήλωση.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΙΡΗΝΗ ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
Το κίνημα έχει δυνατότητες να προπαγανδίζει, να οικοδομεί κοινωνικές συμμαχίες, να διεκδικεί το δίκιο του και μέσω των διαφόρων κοινωνικών ταυτοτήτων και εξειδικεύσεων που το απαρτίζουν (βιολόγοι, αθλητές, μουσικοί, κερδκίδες, νεολαίοι κ.α.).
Έχει όμως και την δυνατότητα να δαγκώνει.
Με απόλυτη προσοχή στα λεπτά όρια μεταξύ μαχητικότητας και αυτο-αναφορικού μαχητισμού, η σύγκρουση με το κράτος και τις εξουσίες του έχει και υλικές κατευθύνσεις. Ο αγώνας απέναντι σε μηχανισμούς με πραγματική υλική εξουσία, που με μία υπογραφή σε κλειδώνουν φυλακή, δεν μπορεί και δεν πρέπει να παραμείνει σε ένα επίπεδο αντιπαράθεσης επιχειρημάτων, ουσιαστικά σε έναν διάλογο κουφών. Πλέον πρέπει να γίνει κατανοητό προς κάθε κατεύθυνση πως κάθε ώρα, κάθε μέρα που η Ηριάννα και ο Περικλης βρίσκονται φυλακή θα είναι ημέρα ασύμετρου κόστους.
Αλήθεια υπάρχει καμία αυταπάτη οτι με 2 ανθρώπους φυλακή για τις κοινωνικές τους σχέσεις, η τουριστική βιομηχανία της Αθήνας θα συνεχίσει να δουλεύει κανονικά ?
Ας αναλάβουν όλοι τις ευθύνες τους για αυτό που πρόκειται να ακολουθήσει
Υ.Γ. Δεν παλεύουμε μόνο για την Ηριάννα σαν άτομο αλλά για την “Ηριάννα” σαν παράγωγο των διωκτικών μηχανισμών
Το ζήτημα των διώξεων κοινωνικών σχέσων οφείλει να είναι για το κίνημα ενα ζήτημα υπαρξιακής σημασιάς. Οφείλουμε να μπούμε στον αγώνα δυναμικά όχι απλά για την Ηριάννα αλλά για να βάλουμε φρένο στον μηχανισμό που παράγει και θα συνεχίσει να παράγει “Ηριάννες”. Έτσι η πολιτική στοχοθεσία μας, οφείλει να ξεφεύγει από την υπεράσπιση απλά και μόνο της μεμονωμένης υπόθεσης και να βάζει παράλληλα και κεντρικα ζητήματα . Να μιλήσουμε για τον Τρομονόμο, τις πολιτικές και τους πολιτικούς που τον στηρίζουν συμμετέχοντες/χουσες στα γεγονότα της Ερμού
Η κατάληξη του άρθρου αδικεί την πολύ σωστή παρέμβαση-δήλωση, γιατί πολύ απλά η τουριστική βιομηχανία δεν εδρεύει στην Ερμού. Εκεί είναι ένας εμπορικότατος δρόμος, ναι είναι σύμβολο αλλά όχι του τουρισμού. Η τουριστική βιομηχανία είναι στην Πλάκα και οπουδήποτε αλλού με παρόμοια χαρακτηριστικά» καταλήγει το άρθρο που δημοσιεύθηκε στο indymedia.
