Από προπονητής, έγινε Άτλαντας; Ναι, γιατί όχι. Ίσως υπερβολικό, αλλά όχι αναληθές, όχι εκτός πραγματικότητας. Η συμπλήρωση ενός χρόνου από τότε που ο Ουζουνίδης ανέλαβε την τεχνική ηγεσία του Παναθηναϊκού βρίσκει τον Έλληνα τεχνικό να είναι εμφανώς “περισσότερο από ένας προπονητής”. Δεν ζήτησε τον ρόλο, αλλά ούτε και τον αρνήθηκε.
Ο Άτλαντας της μυθολογίας έμεινε να στέκει και να κρατάει στα χέρια του τον ουρανό επειδή έτσι αποφάσισε ο Δίας. Ούτε να αρνηθεί μπορούσε στην αρχή, ούτε να τα παρατήσει στη συνέχεια. Πώς να το κάνεις όταν έχεις στα χέρια σου τον ουράνιο θόλο;
Με παρόμοιο τρόπο, ο Αλαφούζος ήταν αυτός που αποφάσισε να εγκαταλείψει τον Παναθηναϊκό, να τον αφήσει στο “κι ο,τι γίνει”. Η διαφορά είναι πως ο Ουζουνίδης δεν ήταν υποχρεωμένος να αναλάβει να τον κρατήσει ο ίδιος. Δεν είναι καν υποχρεωμένος να παραμείνει στο πόστο του στο διάστημα που έχει περάσει από το “αντίο και καλή τύχη” του Αλαφούζου.
Ο Ουζουνίδης όμως και ανέλαβε τον ρόλο του Άτλαντα και δεν έχει αποφασίσει να τον αποποιηθεί, όσες φορές κι αν βρέθηκε να το σκέφτεται σοβαρά.
Η σοβαρότητα της κατάστασης στον Παναθηναϊκό είναι μεγάλη και μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον ο Ουζουνίδης κλείνει έναν χρόνο στην πρώτη μεγάλη δουλειά της καριέρας του. Δεν του σβήνουμε κεράκια, αλλά καλύπτουμε τη διαδρομή στον πάγκο του Παναθηναϊκού.