«Η βία είναι μία. Δεν υπάρχει μαύρη ή κόκκινη απόχρωσή της. Η αντίδραση είναι η ίδια -πρέπει να είναι η ίδια- είτε θύμα μιας επίθεσης είναι ο Γιάννης Μπουτάρης, είτε ο καθηγητής ‘Αγγελος Συρίγος, είτε ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής Γιώργος Γερμενής», αναφέρουν σε κοινό κείμενο παρέμβασης τους στην εφημερίδα «Καθημερινή» ο αντιπρόεδρος της ΝΔ Κωστής Χατζηδάκης και ο τομεάρχης Εξωτερικών Γιώργος Κουμουτσάκος.
Αναφέρουν ότι «η ίδια η υπόσταση της βίας ως αντίληψης και συμπεριφοράς είναι βαθιά αντιδημοκρατική. Η δημοκρατική πολιτεία, το δημοκρατικό πλαίσιο συνύπαρξης, είναι, οφείλει να είναι, εγγυητής της ελευθερίας της γνώμης και τιμωρός της βίας» και υπογραμμίζουν ότι «στο πλαίσιο της θεσμοθετημένης δημοκρατικής λειτουργίας η πολιτική σύγκρουση είναι σύγκρουση ιδεών και προτάσεων. Δεν είναι, δεν μπορεί να είναι σύγκρουση με ύβρεις, γροθιές και λοστάρια!».
Προσθέτουν ότι «κάθε βίαιος λόγος, κάθε βίαιη πράξη εναντίον της ελεύθερης γνώμης είναι ολοκληρωτισμός. Για αυτό η σύγκρουσή μας με τη βία είναι ηθική και πολιτική υποχρέωση. Δημοκρατικό καθήκον κάθε λαού, ο οποίος σε εγρήγορση πάντα, οφείλει να την αποκρούει».
Οι κ.κ. Κ. Χατζηδάκης και Γ. Κουμουτσάκος επισημαίνουν οτι η βία «υπονομεύει τη δημοκρατία μας και ευτελίζει τον πολιτισμό μας. Όποιος και να είναι ο λόγος. Όποιος και να είναι ο τραμπούκος ο οποίος χτυπάει. Δεν μπορούμε να ψάχνουμε ελαφρυντικά». Τονίζουν, ακόμα ότι οι προσεγγίσεις σε θέματα βίας δεν μπορεί να γίνονται με αστερίσκους «διότι με μια λογική αστερίσκων και υποσημειώσεων, στο τέλος, θα γίνουμε ζούγκλα. Και θα το πληρώσουμε ολοι μαζί».
«Οι προσεγγίσεις τύπου “καταδικάζω τη βία, αλλά ας πρόσεχε και αυτός να μην έλεγε αυτά που έλεγε” δεν είναι μονο απαράδεκτες, είναι και επικίνδυνες» αναφέρουν χαρακτηριστικά. Σχετικά με τη γέννηση του φαινομένου εκτιμούν ότι «η βίαιη πράξη δεν προκύπτει εκ του μηδενός. Ο βίαιος λόγος προπαρασκευάζει πεδίο και καλλιεργεί έδαφος για αυτή. Διαμορφώνει συνθήκες ανοχής, της δίνει αξία, την κάνει αποδεκτή».
Επικρίνουν την κυβέρνηση αναφέροντας πως «οι κυβερνώντες φαίνεται ότι μπορούν να συμβιώνουν με μια μορφή βίας. Δεν είναι μόνο ο Ρουβίκωνας. Η διαβόητη φράση διχαστικού παροξυσμού «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν» είναι αδιάψευστη επιβεβαίωση μιας καλά εγκατεστημένης νοοτροπίας και μιας διαλεκτικής σχέσης με τη βία».
«Κανένα, θεωρητικό υπόβαθρο της βίας, από αριστερά ως δεξιά, δεν μπορεί, δεν πρέπει και δεν θα μείνει στο απυρόβλητο. Οφείλουμε διαρκώς να απογυμνώνουμε κάθε θεωρητική κατασκευή άμεσης ή έμμεσης συνηγορίας στην ανοχή της βίας» αναφέρουν προσθέτοντας ότι «η μάχη εναντίον της βίας δεν τερματίζεται ποτέ. Δεν υπάρχει άλλοθι ανάπαυσης στον αγώνα για την υπεράσπιση της Δημοκρατίας. Είναι μάχη υπεράσπισης του υπέρτατου πολιτικού αγαθού, του δημοκρατικού πλαισίου συνύπαρξης. Αλλά και των ίδιων των πολιτισμικών αξιών μας».
«Η καταδίκη είναι αυτονόητη. Αν και απαραίτητη δεν είναι πια αρκετή. Οφείλει να γίνει δημοκρατική πράξη. Σε αυτήν τη μάχη επείγει η συνολική δημοκρατική συστράτευση», υπογραμμίζουν οι Κ. Χατζηδάκης και Γ. Κουμουτσάκος καταλήγοντας στο κοινό τους κείμενο, «η μετριοπάθεια δεν είναι αδυναμία. Είναι ο τρόπος να σπάσει ο φαύλος κύκλος της μισαλλοδοξίας και του λαϊκισμού. Εϊναι ο τρόπος επικράτησης της πολιτικής λογικής. Είναι ο τρόπος υπεράσπισης της δημοκρατίας. Είναι η λύση. Ίσως η μοναδική».