«Αγωνιστήκαμε και αγωνιζόμαστε για μια Ελλάδα απαλλαγμένη από κάθε είδους εξάρτηση. Από δανειστές, αλλά και από ντόπιους ή ξενόφερτους σωτήρες και μεσσίες. Και αυτό απαιτεί μια Ελλάδα, επιτέλους, απαλλαγμένη από αντιλήψεις, νοοτροπίες και συμπεριφορές, που εξέθρεψαν τον παρασιτισμό και τον πελατειασμό», ανέφερε μεταξύ άλλων ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου στην ομιλία του στο ιδρυτικό συνέδριο του Κινήματος Αλλαγής.
Πιο συγκεκριμένα ο κ. Παπανδρέου είπε ότι στόχος της προοδευτικής παράταξης πρέπει να είναι «ο Ελληνικός λαός, να σταματήσει η ομηρία του από ένα κατεστημένο, πολιτικό, μιντιακό και οικονομικό, που στρεβλώνει τη βούλησή του, που περιορίζει τους ορίζοντες του Ελληνισμού, και, που πολλές φορές μεταχειρίζεται μεθόδους που συνάδουν μόνο με συμφέροντα και πρακτικές μαφίας».
Σύμφωνα με τον Γιώργο Παπανδρέου το δίλημμα που έχει να αντιμετωπίσει η χώρα για να ξεπεράσει τα μνημόνια και τη κρίση είναι ξεκάθαρο: «Αφορά κυριαρχικά μας δικαιώματα. Αφορά στο δικαίωμά μας να στήσουμε ένα σωστό κοινωνικό κράτος. Αφορά στο δικαίωμά μας να επενδύσουμε σε μια νέα πορεία πράσινης ανάπτυξης. Το δίλημμα είναι απλό: Θέλει ο Έλληνας και η Ελληνίδα μια κυβέρνηση, που θα είναι απλά εκκαθαριστής των υποχρεώσεών μας προς τρίτους; Ή θέλει μια κυβέρνηση, που θα κάνει τη μεγάλη ανατροπή ανασυγκρότησης της χώρας και θα πάει την Ελλάδα σε μια νέα, διαφορετική αλλά βιώσιμη πορεία; Το σύνθημά μας, «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε», είναι όσο ποτέ επίκαιρο και η πρόκληση για όλους μας είναι ν’ αλλάξουμε».
Η απάντηση , όπως την περιέγραψε ο πρόεδρος του Κινήματος Δημοκρατών και Σοσιαλιστών αφορά σ΄ένα Νέο Πατριωτισμό.«Η απάντησή μας στα κηρύγματα μισαλλοδοξίας και διχασμού. Δεν μπορεί να είναι άλλη, από την καθημερινή παρουσία και δράση ανθρώπων που εκφράζουν έναν νέο Πατριωτισμό. Αυτός ο Πατριωτισμός, δεν εξαντλείται στις θυσίες και στα θαυμαστά επιτεύγματα των προγόνων, εμπνέεται από την παράδοση αλλά αγωνιά για το σήμερα και για το αύριο, παλεύει για τη δημιουργία των αναγκαίων προϋποθέσεων, ώστε να μην χρειάζονται πια θυσίες. Αυτός ο Πατριωτισμός, δεν περιορίζεται στους εξοπλισμούς με στρατιωτικά μέσα, παρότι αυτά είναι απαραίτητα, ακόμα και για αποτελεσματική διπλωματία. Αυτός ο Πατριωτισμός, θέλει τα σύνορά του, γέφυρες για το άλμα του στον κόσμο ολόκληρο, όχι συρματοπλέγματα για την αυτο-αιχμαλωσία του. Είναι αδήριτη ανάγκη να σφυρηλατήσουμε αυτόν τον νέο Πατριωτισμό. Πατριωτισμό που δεν φοβάται να μιλήσει για τις δικές μας αδυναμίες, που σπάει τη μοιρολατρία και πιστεύει στις δυνατότητές μας. Πατριωτισμό που αξιολογεί ψύχραιμα και τα συν αλλά και τα πλην άλλων λαών. Δεν ανέχεται εξαρτήσεις, δεν ψάχνει για έξωθεν σωτήρες, ούτε για αποδιοπομπαίους τράγους, αλλά αξιοποιεί ό,τι καλύτερο έχουμε εμείς, αλλά και τις όποιες καλές πρακτικές έχουν οι εταίροι μας ή άλλοι λαοί – όπως έκαναν οι αρχαίοι Έλληνες. Πατριωτισμό που δεν καπηλεύεται τα σύμβολά μας, αλλά υπηρετεί τις αξίες μας».
Για την επίτευξη αυτού του πατριωτισμού ο κ. Παπανδρέου προσδιόρισε ότι «πιο καθοριστικό μέσο στο οπλοστάσιό μας, ο καλύτερος εξοπλισμός μας, είναι η Παιδεία. Είναι το ικανό, καινοτόμο και κριτικά σκεπτόμενο μυαλό των νέων. Μαζί, η εμβάθυνση των δημοκρατικών θεσμών. Είναι η κοινωνική συνοχή, είναι η βιώσιμη ανάπτυξη, που φέρνει νέο υγιή πλούτο και βιώσιμες θέσεις εργασίας, είναι μια Ελλάδα με κύρος και αξιοπιστία στη διεθνή κοινότητα. Η ασφάλεια εδράζεται στην σιγουριά και τη συνοχή της κοινωνίας μας».«Αυτό ξέραμε και ξέρουμε να κάνουμε ως παράταξη», συμπλήρωσε.
Ο κ. Παπανδρέου αναφερόμενος στις προκλήσεις που βρίσκει μπροστά της σήμερα η Ελλάδα στην Ευρώπη και τον κόσμο μνημονεύοντας τις προσπάθειες που έγιναν την περίοδο διακυβέρνησης με τον Κώστα Σημίτη, τόνισε: «… θυμάται καλά τους αγώνες που δώσαμε για την Ειρήνη στα Βαλκάνια, την εκεχειρία στο Κόσοβο, την προσπάθεια μέσα από συστηματικό διάλογο να λύσουμε το Μακεδονικό, την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ χωρίς αστερίσκους, αλλά και ένα ισχυρό πλαίσιο για τη Ευρωπαϊκή πορεία της γείτονος Τουρκίας. Δεν διχάσαμε, καλλιεργήσαμε ευρύτατες συναινέσεις. Διαμορφώσαμε μια εθνική στρατηγική και μια ευρωπαϊκή στρατηγική για όλα αυτά τα θέματα. Και θέλω να μνημονεύσω έναν άξιο σύντροφο που δεν είναι πια κοντά μας, τον Δημήτρη Στεφάνου, που μαζί διαπραγματευτήκαμε την Συνθήκη της Λισσαβόνας, τότε Σύνταγμα της ΕΕ, ώστε να περιέχει ρήτρα αμοιβαίας συνδρομής εάν ένα μέλος της ΕΕ βρεθεί μπροστά σε απειλή από τρίτη χώρα .Μια ρήτρα για την οποία πάλευε στο ΝΑΤΟ ο Ανδρέας Παπανδρέου. Και η Ευρώπη, αποτελεί βασικό διακύβευμα για την Ειρήνη για την προστασία των δημοκρατικών και κοινωνικών κατακτήσεων.Όπως και της πράσινης οικολογικής ανάπτυξης.Η Ευρώπη μπορεί να πρωτοστατήσει για τον εξανθρωπισμό της παγκοσμιοποίησης.Όμως αυτή, είναι μια άλλη Ευρώπη. Μια Ευρώπη δημοκρατική, σοσιαλιστική και οικολογική. Μια Ευρώπη αλληλεγγύης».
Σχετικά με τη πορεία του Κινήματος Αλλαγής ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν σαφής λέγοντας ότι « αποτελεί και δικό μας χρέος, να γίνει πρωτοπόρος σε αυτήν τη μάχη απέναντι στην επέλαση της ακραίας συντήρησης. Γι’ αυτό, η αλλαγή που επαγγελλόμαστε, πρέπει να είναι πρωτίστως, δικό μας προσωπικό μέλημα, αλλά και συλλογικό, για το Κίνημά μας. Και από τη Δευτέρα, όλοι μαζί, αποφασισμένοι πια, με ευθύνη απέναντι στους Έλληνες και τη χώρα, να δώσουμε τη μάχη, για το αυτονόητο. Για μια Ελλάδα που να μας κάνει όλους υπερήφανους. Για μια σύγχρονη Δημοκρατία, παράδειγμα στην Ευρώπη και τον κόσμο. Για μια κοινωνία, ανθρωπιάς και αξιοπρέπειας».
Ο κ. Παπανδρέου τόνισε ότι σύνθημα πρέπει να είναι «η συμμετοχή για την αλλαγή. Το Συνέδριό μας, δεν περιορίζεται στα όρια αυτού του Σταδίου. Το Συνέδριο μας, δεν είναι μόνο οι σύνεδροι. Το Συνέδριό μας πάνω απ΄ όλα είναι, οι αρχές και οι αξίες μας, οι πολίτες που αναμένουν από μας ιδέες και προτάσεις για την καθημερινότητά τους, για τα προβλήματά τους και αδιαφορούν για τη μάχη χαρακωμάτων μηχανισμών και προσώπων».
